Samen met René is Marcel mede schuldig aan het (voort)bestaan van The Fax: een oprichter van het eerste uur dus. Vroeger zo stoer mogelijk met veel toetsenborden op het podium, tegenwoordig een luie muzikant die alles uit 1 doosje wil halen. Zingt veel achtergrond, en dat wil iedereen graag zo houden. Is wel degene die ervoor zorgt dat er aan elk nummer een eind komt en dat iedereen zoveel mogelijk op het zelfde moment eindigt. Is altijd de pineut op bruiloften: "Kun je ff meespelen op de melodie van Dat is uit het leven gegrepen?". En is daar nooit blij mee. Wordt wel erg blij van The Fax en kan zich geen leven voorstellen zonder 'The Band'. Faxen zonder Marcel wordt ook moeilijk trouwens... ;)